Islandia to spektakularna widokowo wyspa, która historycznie należy do Europy, ale geograficznie a także przyrodniczo jest już o krok od Ameryki Północnej.
Na Islandii byłem kilkukrotnie i za każdym razem miałem to szczęście, że byłem tam obserwować ptaki. Za każdym razem także okrążałem całą wyspę i odwiedzałem ostoje ptaków, które pozwalały mi zobaczyć niemal wszystkie występujące na wyspie gatunki.
Kolonie morskich ptaków
Z wielu nadmorskich, islandzkich klifów niesie się po lądzie i oceanie krzyk morskich ptaków. W hałaśliwych koloniach tłoczą się głuptaki, fulmary, alki, nurzyki i nurzyki polarne, maskonury. Ten ostatni to przyrodnicza wizytówka i maskotka Islandii, która w pluszowej postaci skolonizowała także sklepy z pamiątkami. Na półwyspie Snæfellsnes, do którego zakątków dociera niewielu turystów, można latem usłyszeć i zobaczyć wszystkie gatunki alkowate Atlantyku z wyjątkiem alczyka. Rozbudowana linia brzegowa pozwala zajrzeć do kolonii z brzegu.
Rozpoczynając ptasią podróż wokół Islandii warto z lotniska podjechać na punkt widokowy na małą wysepkę Eldey oddaloną od brzegu o ok. 15 km. To tutaj w 1844 roku żyła ostatnia alka olbrzymia – europejski “pingwin” wytępiony przez człowieka. W miejscu, z którego dobrze widać wyspę stoi pomnik alki olbrzymiej.
Amerykańskie ptaki
Dla obserwatora z Europy wizyta na Islandii to dobra okazja do spotkania z gatunkami, które występują po drugiej stronie Północnego Atlantyku. Na słodkowodnych zbiornikach na północy wyspy spotkać można okazałe i bardzo wokalne lodowce (nury), sierpce czyli islandzkie gągoły, a na wartkich wodach rzek kamieniuszki. Islandia to jedyne w Europie miejsce lęgowe tych amerykańskich gatunków.
Wokół Myvatn
Jezioro Myvatn to mekka ptasiarzy i geologów. Można tu zobaczyć i przemierzyć całe spektrum islandzkich krajobrazów wulkanicznego pochodzenia – pola lawy, kratery, pseudokratery, solfatary, fumarole, labirynty lawowe. W tychże miejscach spotkać można także wiele ciekawych ptaków. Po lustrze spokojnych wód jeziora niesie się pieśń lodowca. Nury te pływają nieraz bardzo blisko brzegu. Także nad Myvatn spotkać można sierpce, perkozy rogate. Na eksponowanych punktach labiryntu lawowego Dimmuborgir swoją czatownię ma białozór bardzo jasnej, niemal białej odmiany (takiej jak na Grenlandii).